Zelda – towarzyszka życia wiecznie w niej zakochanego Scotta Fitzgeralda, autora Wielkiego Gatsby’ego – stała się symbolem swoich czasów.

Była kobietą wyzwoloną. Niezwykle atrakcyjną i ambitną. Prawdziwą ikoną swoich czasów – to właśnie lata dwudzieste stworzyły współczesny model gwiazdy towarzystwa, ekranu, sceny. To ona – wciąż na nowo portretowana na łamach jego książek – stała się królową epoki jazzu.

Nancy Milford, zafascynowana historią Zeldy, zebrała dziesiątki listów, wspomnień, notatek swoich bohaterów, by utkać z nich jedyną taką powieść-biografię.

Nancy Milford tworzy niezapomniane obrazy bohaterki:

Zelda – niesforna dziewczynka, zadziorna nastolatka, niepokorna narzeczona Scotta. Zelda – żona błyszcząca na salonach, towarzyszka podróży, matka ich wymarzonej córeczki.

Zelda – niespełniona artystka. Marząca o sławie. Konkurująca w pisaniu z mężem, to znów szukająca zapomnienia podczas wielogodzinnych lekcji tańca.

Zelda zdradzająca. I Zelda zdradzana.

W końcu Zelda po kolejnej próbie samobójczej – malująca kwiaty pacjentka kliniki psychiatrycznej.

I Zelda-wdowa, prosząca odwiedzających ją młodych ludzi, by nigdy nie pili tyle co Scott i by nie marnowali życia.

Jaka była ta kobieta, bez której i z którą F. Scott Fitzgerald nie mógł żyć? – opowiada Nancy Milford w swojej powieści Zelda.