Kategorie: Literatura faktu

Isbn: 978-83-946131-2-9, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129

Ean: 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129, 9788394613129

Liczba stron: 320

Format: 15,0x22,5 cm

Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego. , Wielkie ucieczki przywódców Solidarności, podziemna telewizja i nielegalne radio antykomunistyczne, puste półki, milczące telefony i konferencje prasowe Urbana, dramatyczne losy internowanych i napisy na murach Wrona orła nie pokona i Junta juje. Ile pamiętamy ze stanu wojennego? Posiedzenie Rady Państwa, podczas którego zatwierdzono przepisy prawne wprowadzające stan wojenny, rozpoczęło się 13 grudnia 1981 r. około 1.00 w nocy w godzinę po formalnym wprowadzeniu przez RP stanu wojennego! Dekret o stanie wojennym przestudiowali prawnicy związani z Episkopatem. Kazimierz Barcikowski po wysłuchaniu zastrzeżeń strony kościelnej podniósł słuchawkę, zadzwonił do redakcji Dziennika Ustaw i zarządził: Proszę artykuł ten i ten skreślić, resztę przenumerować od nowa. Dlatego funkcjonowało kilka wersji dekretu, gdyż znaczna część nakładu zeszła z maszyn drukarni KGB w Moskwie w pierwszych dniach września 1981 r., a poprawki zostały wprowadzone 13 grudnia 1981 r. Internowano bez żadnej decyzji sądowej prawie 10 tysięcy ludzi, 400 osób nawet kilkakrotnie. Do legendy przeszły brawurowe ucieczki bohaterów Solidarności. Zbigniew Bujak mroźną zimą zostawił na rękach bezradnych esbeków jedynie kożuch, Zbigniew Romaszewski wiał jedynie w skarpetkach, Eugeniusza Szumiejkę wywożono w wózku dla umarlaków, a Jan Narożniak uciekał po piorunochronie z dachu wieżowca. Niezwykła była emisja radiowa nadana przez ekipę Jerzego Jastrzębowskiego 1 kwietnia 1983 r. przy ulicy Rakowieckiej, w pobliżu siedziby MSW, która zawiera informację o rzekomym pogrzebie Wojciecha Jaruzelskiego. Odtworzono w niej nawet okolicznościowe salwy honorowe. Zakończono ją słowami: Tak skona wrona. Droga do mniejszego zła; Jak wykuwał się dekret; Niechciany Pielgrzym; Wymiar niesprawiedliwości; Goebbels stanu wojennego; Lojalka wstydliwy dokument; Zanim powstała TKK; Najgłośniejsze ucieczki stanu wojennego słowem: tajemnice stanu wojennego.

Oprawa: broszura, mi�kka, mi�kka, mi�kka, mi�kka, mi�kka, mi�kka

Rok wydania: 2016

Wydawca: ebookpoint, Zona Zero