Czy możesz sobie wyobrazić, że człowiek, z którym tworzysz rodzinę, masz dzieci i zasypiasz obok w poczuciu miłości i bezpieczeństwa, zabija niewinnych ludzi?

Izzana, Diane, Sumja to tylko imiona trzech kobiet, ale w rzeczywistości jest więcej takich jak one. Dziewczyn, które z wielu powodów postanowiły spędzić życie u boku dżihadystów. Ludzi, którzy w imię bezwzględnej religii starali się zaprowadzić swój własny brutalny porządek, którego żniwo jest nam wszystkim znane. Ukryte pod nikabem postanawiają opowiedzieć o tym, jak to jest być posądzoną o dokonanie aktu terroryzmu, przetrzymywaną i wielokrotnie przesłuchiwaną? Czy owe kobiety były winne, a może wcale nie zdawały sobie sprawy z okrutnego oblicza swych ukochanych?

"Żony dżihadystów" to książka, która wywołała wiele spekulacji i stała się owocem dochodzeń po straszliwej zbrodni dokonanej w francuskiej redakcji "Charlie Hebdo". Jednak wszyscy jesteśmy świadomi, że do takich masakr dochodzi, co jakiś czas, że wśród nas żyją ludzie, którzy oprócz tego, że na co dzień są mężami, ojcami, braćmi noszą krew na rękach. Czy kobiety, które żyły u ich boku mogą stać się jedynym źródłem, by zrozumieć czyny dżihadystów, o ile w ogóle można to zrozumieć? Ich historie są różne, jedne z nich przybyły do Europy jako emigrantki, inne pochodziły nawet z francuskiej arystokracji, wszystkie łączy jeden fakt, ukryte pod nikabem przebywały w obecności mężczyzn, którzy odebrali życia wielu ludziom. Jedni uznają je za wspólniczki, inni stwierdzą, że są niewinne.

Matthieu Suc w pracy zajmuje się aktami terroryzmu i przestępczością. W 2015 roku pisał na łamach "Le Monde" o zbrodni dżihadystów w "Charlie Hebdo", podczas której zginęło dwunastu niewinnych ludzi. Książka z całą pewnością dotyka wciąż jeszcze gorącej tematyki, która wstrząsa i zaskakuje.