Kategorie: Prawo gospodarcze i handlowe , Komentarze i opracowania prawne , Energetyka. Elektryka

Isbn: 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312

Ean: 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312, 9788325594312

Liczba stron: 432

Format: 14.5x20.5cm

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

,

Tematem pracy jest kwestia powiązań zachodzących pomiędzy prawnymi aspektami budowy i funkcjonowania transeuropejskich sieci energetycznych a stanem bezpieczeństwa energetycznego. Praca zawiera analizę zarówno okoliczności prawnych (w postaci obowiązujących obecnie i poprzednio unormowań, głównie ze szczebla prawa Unii Europejskiej), jak i okoliczności faktycznych (na przykład współzależności w zakresie importu i eksportu surowców energetycznych), stąd też może być interesująca nie tylko dla przedstawicieli nauk prawnych, ale także innych dziedzin, jak również dla osób zainteresowanych coraz bardziej aktualną problematyką bezpieczeństwa energetycznego. Wobec niemożności skonstruowania precyzyjnej i niebudzącej wątpliwości definicji bezpieczeństwa energetycznego pożądane wydaje się przyjęcie, że na kwestię bezpieczeństwa energetycznego składają się trzy kluczowe elementy: zagwarantowanie ciągłości dostaw; zapewnienie zliberalizowanego i konkurencyjnego rynku energii; przestrzeganie wymogów ochrony środowiska naturalnego. Możliwe i celowe jest zatem przyjęcie definicji bezpieczeństwa energetycznego jako optymalnego stanu charakteryzującego się łączną realizacją wszystkich powyższych elementów, na który wpływają tak czynniki faktyczne (w tym na przykład sytuacja geopolityczna), jak i prawne (kształt istotnych unormowań). Pominięcie specyficznego i akcesoryjnego elementu definicyjnego bezpieczeństwa energetycznego wiązałoby się z przyjęciem zawężonej perspektywy, co pozostawałoby ze szkodą dla przeprowadzanych badań, w szczególności w kontekście nieraz szybko zmieniających się okoliczności faktycznych rzutujących na kształt polityki energetycznej i jej wielopłaszczyznowość. Analizując normy prawne regulujące budowę i funkcjonowanie transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, należy stwierdzić, że są one rzeczywiście, a nie tylko w wymiarze deklaratywnym, nakierowane na zwiększenie poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Dostrzec można jednak kilka problemów, które sprawiają, że to oddziaływanie w rzeczywistości nie zawsze jest korzystne dla stanu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej jako całości, jak również poszczególnych państw członkowskich. Praca zawiera także identyfikację tych problemów i ocenę regulacji prawnych rzutujących na kwestię bezpieczeństwa energetycznego, w tym takich, które z pozoru nie mają z nią związku.

Oprawa: miękka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka

Wydawca: C.H. BECK, ebookpoint