Kategorie: Reportaż , Azja , Podróżnictwo. Historia odkryć geograficznych

Isbn: 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4, 978-83-246-8513-4

Ean: 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134, 9788324685134

Liczba stron: 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240, 240

Format: 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210, 150x210

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji - śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

,

Dwadzieścia lat azjatyckiej włóczęgi

Krzysztof Samborski zabiera nas w podróż do Azji Centralnej, która jest jego miłością i celem wypraw od ponad dwudziestu lat. Pokazuje nam Kirgistan, Tadżykistan, Afganistan i Chiny takimi, jakimi je poznał i jakie go urzekły. Dzikie i autentyczne. Warto sięgnąć po tę książkę. Usiąść wygodnie w fotelu i podążyć szlakiem azjatyckiego stepu, dalej na wschód, w stronę niedostępnych gór, w odwiedziny do serdecznych ludzi, którzy tam mieszkają. Kto wie? Może autor zachęci nas do wyruszenia we własną podróż do Azji – śladami Marco Polo? Dziś, teraz, póki jest jeszcze czas. Bo za dwadzieścia lat te miejsca zmienią się bezpowrotnie. Opisywany w książce świat przestanie istnieć.

Film autora z Korytarza Wachańskiego w Afganistanie

Krzysztof Samborski – Dziennikarz; już nie turysta, ale jeszcze nie podróżnik. Od lat zauroczony Azją Centralną. Latem łatwiej spotkać go w Biszkeku i Kaszgarze niż w Warszawie czy Krakowie. Najczęściej na motocyklu, ale również w samochodzie. Niespokojny duch: pracował w radiu, prasie i telewizji, ale nigdzie nie zagrzał zbyt długo miejsca. Z charakterem nomady bardziej pasuje do kirgiskich jurt niż warszawskich korporacji. Preferuje boczne drogi, główne pozostawiając turystom. Lubiący przystanąć przy jurcie, spróbować kumysu czy ajranu. Od lat organizuje wyjazdy motocyklowe do Kirgizji, Afganistanu, Tadżykistanu i Chin.

---

Patroni:

Oprawa: miękka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka

Wydawca: bezdroza, ebookpoint