ilosc: 0 szt. suma: 0,00 zł
Witaj niezarejestrowany
Przechowalnia
Tylko zalogowani klienci sklepu mogą korzystać z przechowalni
Kategorie
Hit dnia
Zimne
autor:
Łuszczyna Marek, Marek Łuszczyna
Kategorie: Historia Polski 1945-1989
, Biografie
, Kobieta
, Bezpieczeństwo publiczne. Przestępczość. Zbrodnie
Isbn: 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684
Ean: 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684, 9788377056684
Liczba stron: 200
Format: 15.0x21.0cm
„Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
, „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto właściwie je tak nazwał?
Julię Brystygier, współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu, zbrodniarką nazwały jej ofiary.
W reportażu odkrywającym prawdę o śledztwie dotyczącym Wampira z Zagłębia, siostrę Zdzisława Marchwickiego, nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.
Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić?”. Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.
To zbiór reportaży poświęconych historiom, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.
Oprawa: twarda, twarda, twarda, twarda, twarda, twarda, twarda
Wydawca: ebookpoint, Dom Wydawniczy PWN
Brak na magazynie
Inne produkty tego wydawcy:
Promocje
Bestsellery
Informacje
Dane kontaktowe
| Księgarnia internetowa "booknet.net.pl" ul.Kaliska 12 98-300 Wieluń |
Godziny otwarcia: pon-pt: 9.00-17.00 w soboty 9.00-13.00 |
Dane kontaktowe: tel: 43 843 1991fax: 68 380 1991 e-mail: info@booknet.net.pl
|
© copyright by BOOKNET