Smakowity owoc gigantycznej pracy archiwalnej Isabelle Duquesnoy - Wyznania - mają formę dziennika. Osiemnastoletnia Konstancja Weber, panienka z dobrego, choć niezbyt zamożnego domu z muzycznymi tradycjami, zaczyna go pisać zimą 1780 roku. Wtedy już zna Mozarta, zakochanego w jej starszej siostrze, która jednak mierzy wyżej i wychodzi za zamożniejszego i bardziej utytułowanego kawalera. Konstancja, która podkochuje się w Wolfgangu, wykorzystuje pierwszą nadarzającą się okazję, aby zastąpić wiarołomną siostrę. Młodzi zaczynają się spotykać, w końcu pożyczają pieniądze i pobierają się - niestety rodzina Mozarta nie akceptuje tej decyzji. Nadzieja, że może wreszcie teść i szwagierka ją zaakceptują, opisy sukcesów męża (Mozart widziany oczyma Konstancji to przede wszystkim geniusz, który nawet krzyki porodowe żony potrafi przerobić na muzykę), kolejne ciąże, wreszcie porażki i tarapaty finansowe małżonków przewijają się przez cały dziennik młodej pani Mozart. Konstancja z Wyznań jest przeciętną kobietą, która porzuciła marzenia o muzycznej karierze, aby wspierać wybitnego męża, choć często boli ją fakt, że sama nie ma okazji, aby pokazać światu swój muzyczny talent. Bardzo wiarygodny (zawiera autentyczne listy i liczne przypisy), napisany pięknym językiem z kunsztownymi przenośniami i archaicznymi idiomami - dziennik jest cennym źródłem informacji o życiu kompozytora i o obyczajach panujących pod koniec XVIII wieku.