Eleonorę poznajemy jako babkę w chwili jej gwałtownej śmierci. Potem narracja cofa się o sto lat do momentu narodzin, dzieciństwa, czasu pierwszych miłości... Relacje Eleonory z innymi nigdy nie są letnie, zawsze pragmatyczne, jak w przypadku ocalałego z zagłady Żyda Bluma, którego namówi w czasach realnego socjalizmu, do reaktywowania wytwórni wód gazowanych.