Autor porusza odwieczne tematy polsko-rosyjskie, wykorzystuje z sentymentem i dystansem swoje prywatne wspomnienia. Pisze o Wilnie lat 60. I 70., z którym był wówczas rodzinnie związany. Tylko jak ma dzisiaj traktować ówczesną przyjaźń i porozumienie z człowiekiem z bliskiego domowego kręgu, który - jak się później okazało - pracował w KGB, a w swoich raportach uwzględniał również autora?