Autorka traktuje coaching jako jedną z metod edukacji dorosłych i osadza swój wywód teoretyczny na andragogicznych koncepcjach uczenia się. Zaprezentowane badania sytuuje w kontekście teorii transformatywnego uczenia się Jacka Mezirowa. Czytelnik otrzymuje ponadto opis własnych badań empirycznych autorki, przeprowadzonych metodą studium przypadku. Na podstawie wywiadów z trzynastoma osobami poddanymi procesowi coachingu dowiaduje się: jak przebiegał proces uczenia się, jakie były jego konteksty, jakich zmian doświadczyli uczestnicy, a także jakie znaczenie miała osoba coacha. Autorka formułuje też praktyczne wskazówki dla coachów w zakresie warunków ułatwiających proces uczenia się w coachingu.

*

Największym, wybitnym osiągnięciem autorki jest opracowany przez nią schemat procesu uczenia się w coachingu, porównany następnie z etapami uczenia się opracowanymi na podstawie teorii Mezirowa. Na uznanie zasługują także wskazówki, jakie sformułowała autorka pod adresem praktyków na podstawie wnikliwej analizy wyników swoich badań. Książka wnosi bardzo istotny wkład w teorię i praktykę edukacji dorosłych. Publikację tę uznaję za wybitną.

Z recenzji prof. dr hab. Ewy Skibińskiej (UW)