To powieść o nas, naszej urodzie i brzydocie. O tym, jak zaczynamy i jak przestajemy kochać, o rozmaitych barwach i kolorach miłości, jej pięknych i podłych dystynkcjach. Bohater po wypadku widzi, słyszy, smakuje więcej niż przed nim. Co było techniką, staje się sztuką. To dotyczy także nas, niewierzących w oczyszczającą moc złej przygody. Bo naprawdę tylko pozór życia jest klęska, każde zaś jego duchowe spotęgowanie - wzlotem.