Autor wspomina swoje dziecięce lata, których znaczną część spędził na Syberii. Był to okres II wojny światowej. Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej zostały zajęte przez wojska sowieckie. Autor z bratem zostali odłączeni od rodziny i wywiezieni do Kazachstanu. Tu umieszczono ich w sierocińcu, gdzie przebywali w niezwykle trudnych warunkach. Odnalazła ich druga matka i po usilnych staraniach wydobyła z beznadziejnej sytuacji. Dziecięce i młodzieńcze lata małych wygnańców upływały w ciągłym trudzie i niedostatku, z piętnem zesłańców za rzekomo popełnione winy. Jednak Autor, będąc dzieckiem traktował swój pobyt na Syberii nie tylko jako represję, lecz również jako okazję do przygód, niekiedy starsznych i niebezpiecznych, a niekiedy śmiesznych i radosnych.