Francuski dyplomata na pewien czas oddaje syna do pensjonatu dla starców w znanym angielskim uzdrowisku Brighton. Tam chłopiec, jedyne dziecko w okolicy, zaczyna wieść tryb życia starego człowieka. Jego jedynymi rozrywkami są opowieści pensjonariuszy. tkwi Właśnie w opowieściach, które snują pensjonariusze, a nie w powierzchniowej fabule tkwi klucz do "Starców z Brighton". Każdy ze starców jest jak księga, w której młodziutki bohater czyta poezję Baudelaire'a i Shelleya. Poznaje "Moby Dicka", jest obserwatorem młodości Byrona i dziennikarzem opisującym śledztwo w sprawie Kuby Rozpruwacza. Dom starców jest tu metaforą wielkiej biblioteki, do której wkrada się dziecko.