Kategorie: Matematyka , Wydawnictwa naukowe i popularno-naukowe

Isbn: 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934

Ean: 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934, 9788379858934

Liczba stron: 262

Format: 15.5x24.5cm

Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych. , Książka Simona Singha omawia matematyczne aspekty komediowego serialu animowanego Simpsonowie, nadawanego nieprzerwanie od 1989 roku. Singh objaśnia żarty matematyczne z różnych działów matematyki pojawiające się w kreskówce. Szczególną uwagę zwraca na tzw. gagi stopklatkowe, czyli żarty ukazujące się krótko w tle jako np. napisy lub szyldy, niekoniecznie związane z fabułą, a zwiększające zawartość komediową serialu. Serialowe żarty są punktem wyjścia do omówienia zagadnień matematycznych, ich historii, związanych z nimi anegdot, popkulturowych nawiązań czy folkloru matematycznego (np. liczba Erdösa-Bacona). Omówiono tak różne zagadnienia, jak wzór Eulera, wielkie twierdzenie Fermata, ?, kostki nieprzechodnie, sabermetryka, fraktale, problem odwracania naleśników, twierdzenie wróbla, wstęga Möbiusa, procent składany, liczby Mersennea, liczby narcystyczne, wampirze itd. Autor opowiada też o słynnych matematykach, takich jak Pierre de Fermat, Leonhard Euler, Godfrey H. Hardy, Srinivasa Ramanujan czy Paul Erdös. Singh przedstawia sylwetki scenarzystów serialu, m.in. Davida X. Cohena, Ala Jeana, Jeffa Westbrooka, Mikea Reissa i Kena Keelera, i opisuje ich drogę zawodową od karier naukowych związanych z matematyką do pracy w Hollywood. Z przeprowadzonych z nimi wywiadów dowiadujemy się, na czym polega specyfika pracy matematyków nad scenariuszem komediowym, jaka była geneza niektórych żartów matematycznych. Ksiązka zawiera pięć arkuszy egzaminacyjnych, czyli zbiorów żartów matematycznych o wzrastającym stopniu trudności (od poziomu szkoły podstawowej do doktoratu), które testują poziom wiedzy i humoru matematycznego czytelników. Jedna czwarta książki poświęcona jest siostrzanemu serialowi s-f Futurama, który został stworzony częściowo przez tych samych scenarzystów i również pełen jest żartobliwych odniesień do matematyki i nauk przyrodniczych. W Futuramie pojawia się pierwsze i jedyne dotąd twierdzenie matematyczne, które zostało sformułowane i udowodnione specjalnie na potrzeby serialu telewizyjnego (przez scenarzystę Kena Keelera). W aneksach na końcu książki umieszczono bardziej szczegółowe omówienie kilku wybranych zagadnień matematycznych.

Oprawa: twarda, twarda, twarda, twarda, twarda, twarda, twarda

Wydawca: Albatros, ebookpoint