Kategorie: Inventor

Isbn: 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436

Ean: 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436, 9788379424436

Liczba stron: 422

Format: 13.0x21.0cm

ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu , ZIEMIA ŁĘCZYCKA posiada bogatą przeszłość historyczną. Tłumaczy to fakt, że do dzisiejszego dnia termin ów funkcjonuje w świadomości mieszkańców zamieszkujących ten region. W samej Łęczycy często gościli monarchowie, a jeden z nich, Władysław Jagiełło, na zamku łęczyckim wypowiedział wojnę Zakonowi Krzyżackiemu. I oto na tę ziemię polscy komuniści, przy pomocy Armii Czerwonej, zaczęli wprowadzać swoje porządki.

Niebawem, pod szyldem „władzy ludowej”, potrafili zdominować każdy sektor życia społecznego, ustanawiając tzw. dyktaturę proletariatu. Książka ukazuje ten proces, ale rzeczą przede wszystkim w niej interesującą jest głębokie wniknięcie w owe zjawisko. Było to możliwe dzięki obszernemu wykorzystaniu materiałów z Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi. One to umożliwiły wskazanie agentów urzędów bezpieczeństwa i innych represyjnych instytucji, które w sposób bezpośredni kształtowały tamtejszą rzeczywistość pod kątem dalekosiężnych planów politycznych.

Józef Borówka urodził się 18 maja 1952 roku w Cekcynie, w powiecie tucholskim. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, tam również doktoryzował się z tej dziedziny nauki, a następnie z filozofii. W kręgu jego zainteresowań znajduje się muzyka lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Pomimo że jest historykiem jako swoją życiową pasję traktuje fizykę teoretyczną i kosmologię, ponieważ według niego tylko te dziedziny nauki mogą udzielić nam odpowiedzi na pytania, które dręczą ludzkość od zarania dziejów: dlaczego istniejemy i skąd się wzięło wszystko, co nas otacza.

„Prezentowana monografia jest przykładem nowoczesnego podejścia jej Autora do historii regionalnej, o czym świadczy ten sam temat, w którym zaznaczono przeszłość historyczną obszaru będącego przedmiotem podjętych rozważań, a więc ziemi łęczyckiej, która stanowi określone terytorium, zamieszkałe przez ludność z nim związaną wraz z wytworzonym na nim układzie gospodarczym, społecznym i polityczno-administracyjnym. Wnikliwie, z benedyktyńską wręcz cierpliwością, śledząc przeobrażenia w dziedzinie rolnictwa, przemysłu, handlu oraz administracji państwowej i samorządu terytorialnego, a po jego rozwiązaniu prezydiów rad narodowych, Autor w sposób obiektywny, poparty pierwszorzędnymi źródłami archiwalnymi, opisał przemiany, jakie ukazały się na opisanym obszarze w okresie pierwszego dziesięciolecia po zakończeniu II wojny światowej i ich skutki dla lokalnej społeczności”.
Prof. dr hab. Ryszard Sudziński, Instytut Historii i Archiwistyki UMK w Toruniu

Oprawa: Miękka ze skrzydełkami, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka, miďż˝kka

Wydawca: NOVAE RES, ebookpoint