Kazimierz Moszyński swego czasu skonstatował, że medycyna ludowa stanowi ?istotny węzeł gordyjski, w którym najzawilej splątane są z sobą technika, wierzenia czy w ogóle typowe przejawy religijnego życia?. Autorka prezentowanego studium od paru lat konsekwentnie węzeł ten usiłuje ? chyba z powodzeniem ? rozplątać, umiejętnie stosując metodologię pragmalingwistyczną i sięgając ? jak chociażby w opisie ludowego obrazu chorób ? do ujęć językoznawstwa kognitywnego. W toku analizy posiłkuje się przy tym opracowaniami etnograficznymi z zakresu słowiańskiej medycyny ludowej i wcale licznymi już słownikami etnolingwistycznymi. Powstało studium rzetelne, wieloaspektowe i ? co również zasługuje na podkreślenie ? wręcz pasjonujące. Kreśli w nim Autorka zapomniany obraz ludowych interpretacji stanów chorobowych i wyobrażeń o tych ostatnich oraz szczegółowo rozpatruje zachowane i zapisane przez pasjonatów lecznicze formuły magiczne.
Z recenzji dr hab. Haliny M. Chodurskiej, prof. UP w Krakowie