Książka składa się z dziewięciu esejów, poświęconych tematowi wieczności, jako ?wiecznego powrotu tego samego?. W interpretacji Michalskiego myśl Nietzschego ukazuje liczne pokrewieństwa z filozofami, poetami i pisarzami bliskiego mu czasu: Heglem, Kafką, Kierkegaardem, Marksem, Rilkem? ?Tematem tej książki jest wieczność, pojęcie wieczności. Punktem wyjścia ? Nietzsche. Myśl Nietzschego zorganizowana jest w jedną, spójną całość właśnie przez pojęcie wieczności: to oryginalne, choć zarazem mocno osadzone w tradycji nietzscheańskie pojęcie daje do myślenia nie tylko współczesnemu z nim czytelnikowi. [?] Wieczność jest pojęciem fizjologicznym. Bowiem pojęciem, w którym wychodzi na jaw umocowanie naszego życia w czasie, jest ciało. Jeśli więc wieczność ma wyrażać się w czasie ? to właśnie ta nasza cielesna obecność w świecie, ciało, musi być jej wyrazem. [?] Jesteśmy chorzy na wieczność; jej chronicznym stanem jest czas, kryzysem miłość i śmierć?. (ze słowa wstępnego autora) Życie wieczne to nie jakieś inne życie: to właśnie to życie, które żyjesz. Fryderyk Nietzsche Krzysztof Michalski (ur. 1948), znawca i badacz filozofii niemieckiej XIX i XX wieku; autor wielu prac poświęconych tej problematyce oraz tłumaczeń. Rektor Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego i Boston University. Był przyjacielem ks. Józefa Tischnera.