Zenon Ela jest filozofem, wykładowcą akademickim oraz niestrudzonym badaczem Bytu (w każdym jego przejawie i w każdej formie). W „Panu Profesorze” poznajemy historię jego błyskotliwej kariery uniwersyteckiej; a towarzysząc mu w pokonywaniu kolejnych szczebli akademickiej hierarchii, dokonujemy rozlicznych i zgoła nieoczekiwanych odkryć. Dowiadujemy się na przykład, dlaczego kopytka w sosie myśliwskim trzeba jeść wyłącznie zmieszane z kompotem. Odkrywamy, że meble w uczelnianych gabinetach zyskują nieśmiertelność, a współczesna filozofia francuska stanowi jedynie wysublimowaną formę autoerotyzmu. Poznajemy też filozofię stojącą za tajemnymi praktykami seksualnymi, które uprawia utytułowany pracownik uniwersytetu. „Pan Profesor” to zjadliwy i bezlitośnie dowcipny pamflet na współczesną instytucję Uniwersytetu – z jego odwiecznymi rytuałami, praktykami życia wspólnotowego i procedurami dydaktyczno-naukowymi. Taką opowieść mógłby napisać Martin Heidegger, gdyby posiadał stylistyczny talent Witolda Gombrowicza i wyczucie absurdu Josepha Hellera. Książka zdobyła główną nagrodę w Konkursie Literackim Miasta Gdańska za rok 2019.