Kategorie: Filozofia , Teologia. Wiara , Wydawnictwa naukowe i popularno-naukowe

Isbn: 9788362858545

Ean: 9788362858545

Liczba stron: 238

Format: 12.2x19.5cm

Mikołaj z Kuzy (właśc. Nicolaus Krebs, 1401?1464, niemiecki teolog i kanonista, kardynał, pełen ducha ekumenizmu żywy umysł średniowiecza/renesansu) pisał śmiało o Bogu, z góry zapowiadając, że wie o nim najwięcej, ponieważ nic nie wie. Ta paradoksalna strategia teologii apofatycznej ? negacje mówią prawdę, a afirmacje nie wystarczają ? opiera się na ?niewiedzy?. W niniejszej ?De docta ignorantia? (1440) taka ?docta? ignorancja nie ma, wbrew rozpowszechnionemu przekonaniu, charakteru ?uczonej? niewiedzy, a więc wiedzy pozornej, pseudowiedzy. Niewiedza jest właśnie pozytywnym stanem sprzed wszelkiej wiedzy. Kiedy zostanie ?pouczona?, ?oświecona?, niewiedza-przed-wszelką-wiedzą staje się źródłem poznania Boga, czyli ? poznania niewiedzy o Bogu. Dla Mikołaja z Kuzy Bóg jest ?przed? wszystkim, nawet przed sprzecznością, jako ten, który w ogóle wszelką wypowiedź, prawdziwą lub fałszywą, umożliwia. Ta kłopotliwa dla dogmatyki pod względem ducha, ale nie negująca jej litery wizja Boga jako Bytu poza wszelkim określeniem znajduje żywy wyraz w metaforyce matematycznej, jako że Kuzańczyk był biegły także w tej dziedzinie. Produktem ubocznym ?oświecenia? są więc efektowne, prekursorskie rozważania z zakresu rachunku nieskończonościowego, a nawet odkrycie na drodze spekulatywnej, że Ziemia nie jest centrum wszechświata. Dla poszukujących bardziej uchwytnej teologii autor przeznaczył trzecią, chrystologiczną część swojego dzieła.

Oprawa: miękka

Wydawca: ALETHEIA