To jedna z ostatnich powieści chilijskiej pisarki, Isabel Allende, zainspirowana w dużej mierze kolejami losu jej drugiego męża. Kronikarski zapis etapów dróg życiowych dwojga głównych bohaterów służy autorce do stworzenia sugestywnego obrazu świata meksykańskiej mniejszości w Kalifornii, obrazu epoki hipisowskiej z nieodłącznym wątkiem wojny w Wietnamie oraz wizerunku amerykańskiego społeczeństwa okresu rewolucji obyczajowej przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, chłonącego nowe prądy, idee i wynalazki. Książka przepojona jest wiarą w człowieka, w szlachetność ludzkiej natury i w zdolność do pokonywania wszelkich przeciwności losu.