ilosc: 0 szt. suma: 0,00 zł
Niczyj Prawdziwe oblicza bezdomności
Rubinstein Ewelina, Ewelina Rubinstein
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
Bezdomni traktowani są przez część społeczeństwa jak pasożyty, zbędny balast. Wzbudzają niechęć, odrazę, a w najlepszym wypadku obojętność. Siedzą w parkach, na ulicach, brudni i zaniedbani, a przechodnie omijają ich szerokim łukiem, zapominając, że to tacy sami ludzie jak my. I właśnie rozmowy z bezdomnymi z różnych zakątków Polski poprzedziły stworzenie niniejszego reportażu.
Ewelina Rubinstein dociera do emocji bohaterów tej książki, odkrywa je i ujawnia. Zawarte opowieści są częścią niezwykle skomplikowanej historii, która ma ukazać nie tylko sam problem, sposób myślenia osób bezdomnych, ich doświadczenia i życiowe losy, ale przede wszystkim zbliżyć nas do odpowiedzi o istotę tego powszechnego, globalnego zjawiska. Autorka skupia się na tym, co niewidoczne – próbuje poznać człowieka, bez oceny, bez wartościowania i jego kategoryzowania.
| Księgarnia internetowa "booknet.net.pl" ul.Kaliska 12 98-300 Wieluń |
Godziny otwarcia: pon-pt: 9.00-17.00 w soboty 9.00-13.00 |
Dane kontaktowe: tel: 43 843 1991fax: 68 380 1991 e-mail: info@booknet.net.pl
|
