Kategorie: Starożytna Azja , Starożytna Grecja , Pieniądz. Inflacja , Historia ekonomii i gospodarki. Ekonomiści. Przedsiębiorcy , Wydawnictwa naukowe i popularno-naukowe , Biznes, Ekonomia

Isbn: 9788375812435

Ean: 9788375812435

Liczba stron: 101

Format: 16.5x24.0cm

Jako pierwsi zaczęli bić monety prawdopodobnie Lidyjczycy, lud zamieszkujący zachodnią Azję Mniejszą. Stało się to najpóźniej w trzeciej ćwierci VII w. p.n.e. Obyczaj produkcji i używania monety szybko przyjęli Grecy, którzy doprowadzili do jego rozpowszechnienia w świecie śródziemnomorskim. Po podboju Lidii zaadaptowali ją Persowie. Najwcześniejsze monety bito z elektronu ? stopu złota i srebra. Monety złote i srebrne jako pierwszy zaczął bić władca Lidii Krezus (561?546 p.n.e.). Poza nielicznymi wyjątkami moneta złota była domeną władcy, najpierw Krezusa, następnie perskich Achemenidów i władców macedońskich ? Filipa II (359?336 p.n.e.) oraz Aleksandra Wielkiego (336?323 p.n.e.) i jego następców. Władcy wielkich imperiów bili również monety srebrne, a od czasów Filipa II także brązowe. Obok królów produkcję własnych monet prowadzili ponadto satrapowie i inni przedstawiciele króla, władcy pomniejszych królestw, lokalni dynaści oraz miasta. Ten skomplikowany obraz mennictwa od czasów państwa Achemenidów (ok. 550?330 p.n.e.) po królestwa hellenistyczne (ok. 323?30 p.n.e.) prezentuje ekspozycja przygotowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Narodowe w Warszawie. Obok obiektów ze zbiorów organizatorów na wystawie pokazano także monety z wiodących kolekcji publicznych i prywatnych.

Oprawa: miękka

Wydawca: Muzeum Narodowe w Krakowie