W książce tej, poprzez pryzmat korespondencji, którą w ostatnich latach swojego życia prowadziła z wypróbowanym przyjacielem ze Swarzędza, Jerzym Miecznikowskim, poznajemy osobowość piosenkarki, będącej nie tylko artystką, ale przede wszystkim oddanym ludziom człowiekiem. Nie byłoby tej książki, gdyby nie upór i determinacja Tadeusza Stolarskiego, który zdobył listy i zdjęcia Marty Mirskiej, stanowiące podstawowy materiał źródłowy tak pomocny w pisaniu opowieści o różnych aspektach życia największej, w okresie powojennym, polskiej piosenkarki.