Kategorie: Filozofia , Państwo. Władza. Partie polityczne , Prawo , Prawo konstytucyjne, państwowe , Wydawnictwa naukowe i popularno-naukowe

Isbn: 9788362858811

Ean: 9788362858811

Liczba stron: 216

Format: 19.4x12.0

W tych rozważaniach nad konstytucją weimarską Carl Schmitt (1888?1985), najsłynniejszy w XX wieku ? i najbardziej kontrowersyjny z racji epizodu nazistowskiego ? niemiecki filozof prawa i konstytucjonalista, demaskuje w rzeczywistości organiczne niedomogi demokracji jako takiej. Krytyka jest przenikliwa i dla demokratów bolesna. System demokracji parlamentarnej ze swoim formalizmem ?legalności? może rodzić nader niemiłe konsekwencje: wyklucza prawo do oporu, potrafi legalnie zdelegalizować wszelką mniejszościową opozycję i przegłosować najbardziej niedorzeczne przepisy. Jest doraźny, uzależniony od aktualnej większości i od ?woli ludu?, który podczas referendów reaguje spontanicznie. Legalność nie potrzebuje ani nawet nie chce żadnego ?legitymizowania?. Jej ?prawomocnością? jest legalizm rządzącego prawa. Antyliberałowie jak Schmitt upatrują w tym deficytu prawomocności. Z prób ?napełnienia? nią systemu wszakże rodziły się, jak wiemy z historii, inne demony. Książka została napisana w 1932 roku, przed przejęciem władzy przez Hitlera, i stanowi z tego względu niezwykle ważny i znamienny dokument rzucający też światło na samo zaangażowanie Schmitta w 1933 roku (ideologia nazistowska występuje tu jako jedna z wielu i nie widać oznak jej preferowania). Nieco złośliwą puentą wszystkich tych dyskusji jest fakt, że konstytucja weimarska z 1919 roku przetrwała cały okres nazizmu, a zastąpiła ją (1949) konstytucja oparta na takich samych demokratycznych zasadach.

Oprawa: miękka

Wydawca: ALETHEIA