Podręcznik duchowego rozwoju od ucznia do mistrza jest wspaniałym kursem samodoskonalenia, po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat udostępniony czytelnikom polskim.

Przedmowa

Celem i zadaniem tego podręcznika jest zwrócenie uwagi na siły i zdolności duchowe, które są w nas. Niewiele wiemy o ich istnieniu, a tym bardziej nie potrafimy z nich korzystać. Musimy sobie uświadomić, że nie jesteśmy istotami słabymi, bezsilnymi; jest w nas ogromna siła i moc, która, jeżeli tylko zechcemy się nią posłużyć, może przynieść wyzwolenie z zależności i więzów materii.
Podręcznik ten chce Was tego nauczyć.
Nie ma on nic wspólnego z takimi książkami, które w kramarski i hałaśliwy sposób w celach egoistycznych narzucają się czytelnikowi. Podręcznik ten prowadzi nie do brutalnego, samolubnego nadczłowieczeństwa, lecz do ukształtowania człowieka etycznego i dążącego do wzniosłych celów, który oddaje swoje siły i zdolności dla dobra bliźnich. Człowiek jest istotą wolną i może nauczyć się swoją wolę czynnie i świadomie przejawiać. Hipnoza jednak pozbawia nas własnej woli. Zdobycze wynikające z hipnozy nie przynoszą żadnego pożytku duszy, naszemu wewnętrznemu człowiekowi, o którego byt - jako niezniszczalny - powinno nam przede wszystkim chodzić.
Autor książki nie jest wtajemniczonym adeptem ~ mistrzem wiedzy tajemnej; od wielu lat podlega jednak Kierownictwu duchowemu, pod którego wpływem powstało niniejsze dzieło. Jego osobiste doświadczenia nie sięgają wyżyn trzeciej części tej pracy, wypróbował jednak i doświadczył wszystkich zdolności sił z drugiej części (z małymi wyjątkami w 14 rozdziale).
W pracy tej połączono oba wielkie systemy jogów, z których jeden uwzględnia filozoficzną (cielesną) stronę człowieka, drugi zaś jego rozwój duchowy. Przez harmonijne połączenie tych systemów można łatwiej pokonać trudności i prędzej podążać naprzód. Nic nie jest tak niebezpieczne jak rozwój woli ludzkiej bez równoległego etycznego rozwoju. Obosieczną broń powierza się tylko rozumnemu: w rękach nierozumnego szerzyłaby wokoło śmierć i zniszczenie, albowiem zewnętrzną oznaką „Czarnej Magii' jest jej podobieństwo do straszliwego potwora, który w końcu i samego siebie zniszczy. Niegodziwiec, który rozwinął swoje siły astralne w nieczystych celach i zamiarach, żeby szkodzić innym, sam się spali pewnego dnia w ogniu, który rozniecił!
Na koniec zaznaczam jeszcze, że mój podręcznik jest jedynym, który nie pozostawia ucznia w połowie drogi, niezadowolonego u progu Świątyni, lecz prowadzi go aż do wyżyn dla człowieka w ogóle dostępnych.