Giles Whittell opisuje ciche bohaterki wojny stoczonej przez RAF z hitlerowską Luftwaffe. Choć w walkach brali udział jedynie mężczyźni, na zapleczu powietrznego frontu ogromną rolę odegrały lotniczki, które w szeregach Air Transport Auxiliary (ATA) dostarczały samoloty do baz i zakładów naprawczych. Była to praca niewdzięczna, wyczerpująca i często bardzo niebezpieczna, tymczasem wykonujące ją kobiety musiały stawiać czoła ostracyzmowi – znaczna część brytyjskiego społeczeństwa uważała bowiem, że pilotaż to zdecydowanie zajęcie nie dla pań.

Niektóre kobiety już przed wojną zasłynęły awanturniczymi eskapadami w stylu wiktoriańskich powieści przygodowych. Czytelnik pozna między innymi historię lotu Amy Johnson z Anglii do Australii czy mrożące krew w żyłach doniesienia prasy o zaginięciu Audrey Sale-Barker i Joan Page po awaryjnym lądowaniu w afrykańskim buszu.

W czasie wojny zły stan techniczny samolotów oraz nieobliczalne brytyjskie mgły sprawiały, że lotniczki ATA na co dzień igrały ze śmiercią – książka obfituje w relacje z katastrof i awaryjnych lądowań, nieraz zakończonych iście cudownym ocaleniem.

Autor przedstawia losy kobiet dobrze znanych miłośnikom lotnictwa (Jackie Cochran, Diana Barnato Walker, Pauline Gower), a także Polakom (Jadwiga Piłsudska, Stefania Wojtulanis, Anna Leska). Zbierając materiały do książki, Giles Whittell rozmawiał osobiście z wieloma spośród żyjących jeszcze lotniczek.