Książka stanowi próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w dzisiejszej Polsce należy uważać za obowiązującą zasadę wolności zabudowy, w wyniku której interes publiczny ? w szczególności wymogi lądu przestrzennego ? zajmuje miejsce podrzędne wobec prawa własności, a efektem jest rosnący nieład przestrzenny.
W opracowaniu przedstawiono m.in.:
? idee zorganizowania przestrzeni i ich konfrontację z rzeczywistością ? w kategoriach abstrakcyjnych (?miasto idealne") i praktycznych (?miasto realne");
? ideologie urbanistyczne niezależne od ogólnych ideologii politycznych i społecznych, które zaciążyły na urbanistyce XX w.;
? rolę, jaką odgrywały i odgrywają w procesie kształtowania przestrzeni władza publiczna, przede wszystkim jako wyrazicielka interesu publicznego, oraz własność;
? inne prawa podstawowe, które mogą dotyczyć urbanistyki i architektury - prawo do mieszkania, dobrego środowiska, dobrego rządzenia, a może już także do dobrej przestrzeni w ramach prawa do miasta.
Publikacja adresowana jest do prawników zajmujących się problematyką urbanistyki i architektury, urbanistów oraz wszystkich zainteresowanych urban studies, w tym socjologią miasta.