OPOWIADANIA 1952-1980 Kolejny zbiór czternastu opowiadań Patricii Highsmith, w których autorka z ogromnym talentem narracyjnym przedstawia portrety psychologiczne swych bohaterów. Odnajdujemy tu między innymi zapis patologii życia małżeńskiego, w którym do zbrodni może popychać znużenie rutyną dnia codziennego, a to, co było marzeniem, ułudą, w rzeczywistości okazuje się ciężarem nie do udźwignięcia. W opowiadaniach Highsmith na pozór udane i szczęśliwe życie często przepełnione jest pustką i niespełnieniem, a chwila utraty złudzeń nierzadko okazuje się zbyt drastycznym doświadczeniem, dlatego nie brakuje tu przekonujących, poruszających postaci samobójców. W motywacji psychologicznej opisywanych zachowań niepoślednią rolę odgrywają wyrzuty sumienia i poczucie winy. W niektórych opowiadaniach bohaterowie odnajdują jednak niespodziewanie sens i radość życia po odrzuceniu fikcji i pozorów. Autorka ukazuje także ogromną rolę zwierząt w życiu człowieka; jedno z opowiadań to portret dwóch londyńskich gołębi, próba wczucia się w ich psychikę i zanalizowania narastającej między nimi agresji.