Jest to książka dla rodziców nękanych wyrzutami sumienia, że poświęcają swoim dzieciom zbyt mało czasu, zadręczających się niepewnością co do podejmowanych wysiłków wychowawczych... Wyluzujcie się - radzi autor. 
Współcześni rodzice mają tendencje do traktowania procesu wychowawczego jak sztuki, w której należy osiągnąć perfekcję - żadnych pomyłek, zaniedbań, wszystko zaplanowane... 
Autor - terapeuta pracujący z rodzinami, świadek opłakanych konsekwencji takich postaw - proponuje coś zaskakującego. Radzi oto rodzicom: pogódźcie się z elementami chaosu w życiu codziennym, z niedoskonałością waszą i waszych dzieci, pozwólcie sobie na błędy i przyznawajcie się do nich. Obala też szeregi stereotypów, szczególnie ten, że dzieci wychowywane przez pracujące matki lub samotnych rodziców są z góry na przegranych pozycjach. 
Ta książka to świetna recepta - poparta rozmowami z dziećmi i rodzicami - na to, jak sobie radzić z marudzeniem dzieci, ich kłopotami z zasypianiem, ich przemożną potrzebą bałaganienia, kłótniami ze starszym rodzeństwem, wtrącaniem się dziadków, a także jak pomóc dziecku, gdy dochodzi do rozwodu rodziców i zawierania nowych związków.