Starzejący się wiek XX, paradoksalnie, zbiega się z kolejną nawracającą falą ?retoryki młodości?, czego wyrazem w literaturze włoskiej jest m.in. fenomen ?młodych pisarzy?, usankcjonowany ostatecznie na Targach Książki we Frankfurcie w roku 1985. Zjawisko to, będące po części produktem strategii marketingowych przemysłu wydawniczego, wpisuje się w ważną cezurę w historii literatury włoskiej, wynikającą z wymiany pokoleniowej, jaka ma wówczas miejsce, oraz z głębszych zmian natury czysto literackiej, związanych także z nowym postmodernistycznym paradygmatem. ?Młodzi pisarze? końca XX wieku ? wbrew upraszczającym założeniom tej formuły ? okazują się być jednak dość pojemnym i wieloznacznym pojęciem, mieszczącym w sobie niejednorodne tendencje stylistyczne i tematyczne. Niniejsza pozycja stawia sobie za cel systematyczny opis ? na ile pozwala nań niewielki dystans czasowy ? oraz przybliżenie polskiemu czytelnikowi zjawiska i literatury ?młodych pisarzy?, stanowiącej znaczący fragment najnowszej historii literatury włoskiej.