Życie nigdy nie ma jednej barwy - a już na pewno nie tej, która na pierwszy rzut oka jest widoczna. Francja. Dozorczyni Renée wydaje się być idealnym, stereotypowym odzwierciedleniem przedstawicielki swojego zawodu. Ma 54 lata, pracuje w budynku przy rue de Grenalle w Paryżu, który zamieszkują bogaci ludzie. Jej mąż już nie żyje, a ona sama jest niska, pulchna i - delikatnie mówiąc - mało urodziwa. Nikt nie przypuszcza jednak nawet przez moment, że Renée może być kobietą niezwykle inteligentną i oczytaną, a jej bogactwo wewnętrzne jest o wiele większe, niż materialne wszystkich mieszkańców owego budynku łącznie.

Paloma ma 12 lat i jest mieszkanką luksusowego apartamentu przy rue de Grenalle 7 w Paryżu. Mimo swojego młodego wieku, jest dziewczynką niezwykle inteligentną i mającą analityczny umysł. Dzięki temu szybko dochodzi do wniosku, że życie to farsa, której efektem jest ogromna pustka i egzystencjonalny absurd. Ten ból życia doprowadza ją do wniosku, że jedynym słusznym wyjściem jest zakończenie życia. Akt samobójstwa zaplanowała na koniec roku szkolnego, dokładnie w dniu swoich trzynastych urodzin.