Po uważnym przeczytaniu wielu dostępnych pamiętników, rękopisów, po konsultacjach z samymi bohaterami niektórych zdarzeń, zgodnie z własnym sumieniem (sam bowiem również przeszedłem tę wielką wędrówkę) postanowiłem rzecz całą przedstawić na przykładzie przeżyć jednej rodziny. Wyróżniłem jak gdyby trzy okresy charakteryzujące tamte czasy. Pierwszy, to czas wojny. To ona wstrząsnęła odwiecznym porządkiem wschodniej rodziny i zachwiała stare pojęcia. Jest to okres rozbicia. Drugi, to okres wielkiej wędrówki przez nieznane ziemie w poszukiwaniu nowego miejsca osiedlenia. Trzeci, to okres budowy i tworzenia nowego kraju, nowego społeczeństwa i nowego człowieka. Na te wszystkie sprawy chcę popatrzeć od strony szarego, małego człowieka. Zobaczyć rzeczy zwykłe, a jednak niezwykłe, o których nie decydują widzowie, a wobec których mały człowiek często staje bezbronny, ale zawsze musi wybierać, musi decydować w imieniu swoim i w imieniu wszystkich. Naród bowiem to rzesze małych ludzi, i jakie jest ich oblicze, taką twarz posiadamy wszyscy.