Opowiadania Motojiro Kajiego to krótkie, niezwykle poetyckie teksty. Rysuje się w nich dużo więcej niż tylko portret niespełnionego artysty, którego zdrowie krzyżuje plany na wielką karierę. Cytryna to przede wszystkim obraz całego pokolenia japońskich literatów, którzy, tworząc na przełomie dwóch epok, zawieszeni między tradycją a nowymi nurtami, nieprzerwanie marzyli o wielkiej sztuce.

Za pomocą niezwykle sugestywnego języka Motojiro Kajii maluje przed naszymi oczami filmowe sceny, których nie powstydziłby się sam Michelangelo Antonioni. Jego "literackie oko" niczym najsprawniejsza kamera wnika w głąb ziemi, zatrzymuje w locie owady i kontempluje fakturę kociej sierści, wprawiając czytelnika w nieokreślone uczucie na pograniczu spokoju, smutku i melancholii.