Byłem samotny i szczęśliwy - to wyznanie jest kluczem do zrozumienia nie tylko opowiadań o wyjątkowej urodzie, ale też osoby narratora - ponad wiek dojrzałego dziecka, dojmująco samotnego przez swoją wrażliwość, która każe mu znacznie dalej widzieć i więcej dostrzegać. Narrator - bohater opowiadań jest samotny, ale i szczęśliwy w tym stworzonym przez siebie świecie - i realnym, i magicznym - gdzie jawa miesza się z ułudą, realia powojennego Gdańska z fantastycznymi marzeniami.