Wnikliwe studium kariery Adolfa Hitlera, jego osobowości i umiejętności, dzięki którym stał się jednym z najpotężniejszych dyktatorów w historii.

Książka Laurencea Reesa to także głęboka analiza stosowanych przez Hitlera technik, które pozwalały mu z tak niezwykłą siłą oddziaływać na słuchaczy. To odpowiedź na pytanie, jak to możliwe, że tak wielu ludzi stało się nie tylko zwolennikami, ale wręcz wyznawcami przywódcy, którego równie wielu uważało za żałosną karykaturę człowieka.

Niezwykła kariera Adolfa Hitlera jest bez wątpienia jednym z najbardziej zadziwiających zdarzeń minionego stulecia. Charyzmatyczny przywódca nie mógł olśniewać zwolenników osobowością: nie był zdolny do zwyczajnych ludzkich uczuć, tworzenia przyjacielskich relacji, czy okazywania miłości. Nie był również intelektualistą. Nie umiał dyskutować, a poglądy innych ludzi zupełnie go nie interesowały. Stanowił zupełne przeciwieństwo popularnego polityka – był żałosną i samotną istotą, pełną głębokich uprzedzeń i żarliwej nienawiści do wszystkiego, co ją otaczało.

Każda z tych cech osobno wystarczyłaby, żeby skreślić Hitlera z listy osób, które mogą zyskać poparcie innych ludzi, a jeśli dodamy do tego zupełnie przeciętny, wręcz nijaki, pozbawiony walorów wygląd, można byłoby zaryzykować twierdzenie, że przyszły przywódca Niemiec nigdy nie powinien znaleźć się na takiej liście.

Talent, dzięki któremu Hitler zyskał władzę, był innej natury. Była to wręcz niewiarygodna zdolność przekonywania do swoich racji – charyzma. To właśnie wykreowany przez Hitlera własny wizerunek, stworzona przez niego „dziejowa misja” i zdolność do przekonania innych o nieomylności własnych sądów sprawiły, że słuchały go miliony.