Monografia podejmuje jedno z najistotniejszych zagadnień współczesnej humanistyki – kwestię tożsamości – ujmując ją w parach dychotomicznych pojęć wyznaczających granice koncepcji świata i człowieczeństwa, rozwijanych w zachodniej tradycji myśli metafizycznej: człowiek/zwierzę, człowiek/maszyna, kobieta/mężczyzna, dziecko/dorosły, swój/obcy, żywi/umarli.

W każdym z rozdziałów możemy prześledzić zarówno konstrukcję, jak i możliwą destabilizację fundamentalnego binaryzmu, dokonywaną w przestrzeni sztuki rozumianej jako swoisty wehikuł tożsamości.

Podręcznik mieści się w nurcie interdyscyplinarnej humanistyki, przeznaczony jest dla studentów kulturoznawstwa, teatrologii, literaturoznawstwa, wszystkich dziedzin historii sztuki, a także socjologii.