Dramatyczną sytuację Polski w okresie drugiej wojny światowej można określić symbolami: Oświęcim, Katyń, Powstanie Warszawskie.
Wyrażają one agresję Niemiec i Sowietów na Polskę oraz tragiczne próby Polaków wydostania się z osaczenia, a w konsekwencji długie lata sowieckiej dominacji i wynikłą z tego mentalność homo sovieticus.
Wartość tej pracy zaznacza się w dążeniu do obiektywnego naświetlenia dramatu polskiej sytuacji, polegającego na tym, że pomimo ogromnych strat wojennych i zwycięstw oddziałów polskich po stronie alianckiej, sprawa Polski niepodległej została zaprzepaszczona, bo taka był wola najsilniejszych w końcowej fazie wojny: Sowietów, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.