Opactwa benedyktyńskie zawsze były obecne w Europie Zachodniej. Są miejscami modlitwy, spotkań o charakterze duchowym, ośrodkami kulturalnymi, ale przede wszystkim oazą spokoju. Od wieków otwierają drzwi przed gośćmi, zgodnie z zaproszeniem świętego Benedykta: „...przyjmijcie każdego tak, jakby był Chrystusem". Od Hiszpanii do Polski, od Sycylii do Szkocji, obecność następców świętego Benedykta (benedyktynów, cystersów, trapistów) stanowi rzeczywistość religijną Europy, której patronem jest Benedykt z Nursji.

Codzienna modlitwa, chorał gregoriański najpiękniej wykonywany przez benedyktynów, praca ręczna w pracowniach konserwacji książki, praca w gorzelniach i w gospodarstwach rolnych, browarach, wspaniale romańskie krużganki, kościoły o niezwykłym uroku ze wspaniałą akustyką, ciepłe domy gościnne: to jest codzienność benedyktyńska we wszystkich klasztorach.