Teksty zostały ułożone w dwa odrębne działy. W większości z tych, które znalazły się w dziale pierwszym, szczególną uwagę poświęcam zespołowi kwestii, by tak rzec, metafizycznych lub otwarcie religijnych - manifestujących się, w różnym stopniu oraz poprzez rozmaite strategie intertekstualne i dialogiczne, w twórczości takich autorów, jak Czesław Miłosz, Krzysztof Kuczkowski czy Wojciech Kass.

Dział drugi przeznaczony został na interpretacje wierszy Jarosława Marka Rymkiewicza i Feliksa Netza, dla których najistotniejszy (choć nie jedyny) kontekst stanowi nowa i najnowsza historia. Określona semantyzacja wydarzeń istotnych dla zbiorowości dokonuje się tu dzięki odniesieniu do żywotnej tradycji poetyckiej, między innymi do polskiego romantyzmu.

Swoiste uzupełnienie niektórych intuicji interpretacyjnych znajdzie Czytelnik w aneksie, na który składają się dwa dialogi - o poezji (z Jarosławem Markiem Rymkiewiczem) oraz o historii i krytyce literackiej (z Tomaszem Burkiem).

Ze Słowa wstępnego

Polska poezja współczesna, szczególnie ten jej nurt, który bada Przemysław Dakowicz, nie ma jeszcze wielu tak pogłębionych ujęć, jak to, z którym w omawianej książce obcujemy. Jest to więc praca na swój sposób pionierska, ważna, odsłaniająca przed Czytelnikiem nowe lądy literatury. [...\ Pisana z pasją i rzadko spotykanym znawstwem. Wnikliwa i odkrywcza. Autor znakomicie rozpoznał środowisko twórców, o których w sposób pogłębiony myśli. [...\ Dakowicz jest równocześnie historykiem literatury, zaangażowanym krytykiem i odkrywczym filozofem słowa.

Z recenzji prof. dr. hab. Jarosława Ławskiego