Psychiatra Jan Forstner od dwudziestu trzech lat cierpi z powodu utraty brata. Sven przepadł bez śladu w zagadkowych okolicznościach.

Pozostało po nim tylko nagranie na dyktafonie, który chłopcy mieli przy sobie tragicznej nocy. Na kasecie Sven wypowiada krótkie zdanie, a potem następuje cisza. Od tego czasu Jana męczą go koszmary…

Po latach dorosły Jan przeżywa załamanie nerwowe, spowodowane rozpadem małżeństwa i utratą pracy, i postanawia wrócić do rodzinnego miasta. Tam pomocną dłoń wyciąga do niego dyrektor kliniki psychiatrycznej i proponuje mu etat.