Seria A: Humoreski, nowele, opowiadania, edycji krytycznej Pism wszystkich Bolesława Prusa. Tom IV w opracowaniu Piotra Bordzoła i Ewy Ihnatowicz. Tom V w opracowaniu Agnieszki Bąbel, Anny Janickiej i Izabeli Poniatowskiej.
Pierwodruki zamieszczonych w tomie IV krótkich utworów prozatorskich Prusa publikowane były w latach 1876?1877. Dominują tu teksty, w których pisarz zestawia humorystyczne i melodramatyczne scenki rodzajowe. Wchodzący na scenę bohaterowie reprezentują pełne spektrum typów społecznych bacznie obserwowanych przez autora: skromnych buchalterów dążących do stabilizacji małżeńskiej (?Miesiąc nektarowy?, ?Z Bielan?), młodych pozytywistów marzących o podniesieniu intelektualnym prowincji (?Co się z wielkiej idei zrobiło w małym miasteczku?) czy młodzieńców poszukujących własnego szczęścia, nie zawsze zgodnie z zasadami (?Bądźmy ostrożni! Ostrzega Bolesław Prus?, ?Miłość ubogiego młodzieńca?, ?Na gwiazdkę?). Napotkamy tu także historie zubożałych rodzin, które nie potrafią odnaleźć się w nowej rzeczywistości (?Wieś i miasto?, ?W walce z życiem?). W każdym z utworów udało się autorowi zastosować poetykę dynamicznego przeplatania strategii serio i buffo, co eksponuje koncepcję zdystansowanego i ironicznego wobec zagadek świata rejestratora obrazów rzeczywistości. Na osobną uwagę zasługuje ?Sieroca dola?, szczególnie ceniona przez Prusa, interesująca konstrukcyjnie ?opowieść wigilijna?. Wzruszająca historia małego Jasia uwyraźnia etyczny i metafizyczny profil twórczości ?pozytywisty ewangelicznego?.
Nowele i opowiadania Prusa z lat 1878?1879 zamieszczone w tomie V ukazują serio lub w krzywym zwierciadle perypetie najrozmaitszych bohaterów: ambitnych reformatorów (?Nowe prądy?), pechowych hazardzistów (?Wielki los?, ?Poznać siebie trudno?), nieszczęśliwych zakochanych, niedoszłych samobójców (?Straszna noc?) czy poznających dopiero nowy, fascynujący i niebezpieczny świat dzieci (?Przygoda Stasia?). Ich pierwodruki ukazywały się nierzadko w noworocznych kalendarzach, wydawanych przez redakcje humorystycznych czasopism (np. ?Mucha?) ? miały więc przede wszystkim bawić czytelnika, ale też zwracały jego uwagę na aktualne problemy i utrwalały współczesną obyczajowość. Utwory te dokumentują również rozwój talentu pisarza, począwszy od lekkich, satyrycznych obrazków, po teksty ujmujące dojrzałością spostrzeżeń psychologicznych i plastycznością opisu (?Szkatułka babki?, ?Przygoda Stasia?).