Mężczyzna z albumu staje mi się bardzo bliski. Kto tu kogo oswoił? Obiektyw oswoił wielkiego człowieka, profesora, noblistę. Stał się jego kolegą, kumplem, przyjacielem, powiernikiem, zdobył zaufanie Mistrza. Twarz poety, zwrócona do obiektywu, zdaje się mówić: "Dobrze, że jesteś! Przepraszam, na chwilę o tobie zapomniałem. Lubię, gdy na mnie patrzysz, gdy mnie podglądasz. Dziwisz się czasem? I co z tego? To też prawdziwy ja. Rozluźnij się. Takie jest życie!". Ja też się rozluźniam. Też czuję się oswojona. Anna Dymna