Wśród polskich badaczy literatury dawnej refleksja metodologiczna bywapodejmowana w stopniu najwyżej dostatecznym - takie przekonanie stałosię inspiracją do przygotowania niniejszego tomu. Zamiarem autorówjest włączenie polskich badań literatury dawnej w nurt, którynajogólniej określa tytuł Polonistyka w przebudowie. Metodywspółczesnej humanistyki jedynie b y w a j ą wykorzystywane w polskichbadaniach literatury dawnej i niegdysiejszy przedmiot badańliteraturoznawczych w zasadzie nadal tworzy relację sprzężeniazwrotnego z ówczesnymi metodami analizy oraz interpretacji. Moimzamierzeniem jest, aby problematyka dotąd głównie ?immanentna" zaczęłastawać się samoistną problematyką ?sformułowaną". Rzecz polega tak nametodologicznej prawomocności (czy wolno badać dawną literaturęmetodami, które w ówczesnych horyzontach myśli nawet w ogóle się niemieściły), jak też kryje się w materii ściśle warsztatowej. Zarazemtrudno nie pytać o wartość poznawczą wykorzystania metod współczesnejhumanistyki.