Tom przedstawia klasycyzm w literaturze polskiej, jedno z najtrwalszych zjawisk kulturowych, charakterystyczny wyróżnik kultury rozwijającej się w kręgu tradycji śródziemnomorskiej w całym jej czasie historycznym.
Klasycyzm na polskim gruncie spajał literaturę epok dawnych i był jej najmocniejszym głosem, a od wieku XIX w nieustannej konfrontacji z nowymi formacjami kulturowymi, paradygmatami światopoglądowymi, doktrynami estetycznymi i wieloimienną nowoczesnością zachował zdolność nazywania i diagnozowania problemów współczesności.