Ten antyczny, żeglarski aforyzm, opierając się na paradoksie, przekazuje życiową mądrość, która może się stać mottem każdego. Wasza codzienność przypomina bowiem rejs po wzburzonym morzu: miotają nami wichry słabości, chorób, niepowodzeń, nie mamy siły oprzeć się skłębionym falom egoizmu, agresji i niemocy, ale takie bolesne doświadczenia nie powinny pogrążyć nas w rozpaczy. Autor niniejszej książki w duchu wiary przedstawia nasze doczesne trudy, a nawet klęski, jako błogosławieństwo, szansę na prawdziwą miłość oraz dotarcie na bezpieczny brzeg prawdy, dobra i piękna.