O człowieku złożonym z substancji duchowej i cielesnej - i to najpierw o istocie jego duszy - o połączeniu duszy z ciałem - o władzach umysłowych - o uczuciowości - o woli - o wolnej decyzji - w jaki sposób dusza będąc złączona z ciałem poznaje umysłowo rzeczy cielesne od niej mniej doskonałe? - o sposobie i o prządku, w jakim przebiega poznanie umysłowe - co poznaje nasz intelekt w dziedzinie rzeczy materialnych? - jak dusza ludzka poznaje rzeczy od niej doskonalsze? - o poznaniu przysługującym duszy oddzielonej od ciała. ze Wstępu tłumacza:
(...) Coraz wnikliwsza refleksja nad dokonującym się w ciągu wieków rozwojem filozofii w Europie pozwala dojrzeć wyjątkowe znaczenie metafizyki i - opartej na tej filozofii bytu - koncepcji człowieka wypracowanej przez Tomasza z Akwinu. Jego filozofia człowieka (jak to powszechnie było przyjęte w wiekach średnich) wpleciona jest w tworzoną przez Tomasza wielką syntezę teologii. Ta filozoficzna antropologia, której znaczenie i aktualność są wyjątkowe, nie doczekała się do tej pory należnego jej dowartościowania i wykorzystania. W przedstawionych w tym tomie kwestiach mieści się zarys najgłębszej i najwszechstronniej ujętej filozofii człowieka opartej na założeniach zdecydowanie realistycznej metafizyki.