Autorka podejmuje próbę reinterpretacji utworów Witolda Gombrowicza pisanych jeszcze w Polsce, przed wyjazdem do Argentyny w sierpniu 1939 roku. Reinterpretacja ta inspirowana jest myślą psychoanalityczną, feministyczną i genderową. Ten punkt widzenia pomaga autorce zakwestionować wiele loci communes współczesnej gombrowiczologii.